ที่ถูกเถาวัลย์พันล่ามไว้ เถาวัลย์ย่อมไม่รู้ว่า ไม้คดถูกเราผูกไว้ แม้ไม้คดก็ไม่
รู้ว่าเราถูกเถาวัลย์พันล่ามไว้ ฉะนั้น. ด้วยว่าเอ็นเหล่านั้น เว้นจากความคิด
คำนึงและการพิจารณา เป็นธรรม ฯลฯ ไม่ใช่บุคคล. ท่านกล่าวสรุปไว้ว่า
นวนหารุสตา โหนฺติ พฺยามมตฺเต กเฬวเร
พนฺธนฺติ อฏฺฐสงฺฆาฏํ อคารมิว วลฺลิโย.
เอ็น 900 ย่อมผูกร่างกระดูก ในเรือนร่างประ-
มาณวาหนึ่งไว้ เหมือนเถาวัลย์ผูกเรือน ฉะนั้น.
กำหนดโดยปริเฉทว่า เอ็นเบื้องล่าง ตัดตอนด้วยกระดูก 300 ชิ้น
หรือพื้นที่ตั้งอยู่ที่กระดูกนั้น เอ็นเบื้องบน ตัดตอนด้วยหนังและเนื้อ เบื้อง
ขวางตัดตอนเอ็นของกันและกันเอง นี้เป็นการกำหนดเอ็นเหล่านั้น โดยสภาค
ส่วนการกำหนดโดยวิสภาคก็เช่นเดียวกับผมนั่นแล. กำหนดเอ็นโดยวรรณะเป็น
ต้น มีประการดังกล่าวมาฉะนี้.

อฏฺฐิ กระดูก

ต่อแต่นั้นไป ก็กำหนดโดยวรรณะว่า กระดูกมีประเภทที่ท่านกล่าวไว้
โดยนัยเป็นต้นอย่างนี้ว่า เพราะท่านถือเอากระดูกฟัน 32 ซี่ แยกไว้ต่างหาก
กระดูกที่เหลือในสรีระคือกระดูกมือ 64 กระดูกเท้า 64 กระดูกอ่อนที่ติดเนื้อ
64 กระดูกส้นเท้า 2 กระดูกข้อเท้าเท้าหนึ่ง ๆ เท้าละ 2 กระดูกแข้ง 2
กระดูกเข่า 1 กระดูกขา 2 กระดูกสะเอว 2 กระดูกสันหลัง 18 กระดูก
ซีโครง 24 กระดูกอก 14 กระดูกใกล้หัวใจ 1 กระดูกไหปลาร้า 2 กระดูก
หลังแขน 2 กระดูกแขน 2 กระดูกปลายแขน 2 กระดูกคอ 7 กระดูกคาง
2 กระดูกจมูก 1 [กระดูกตา 2 กระดูกหู 2] กระดูกหน้าผาก 1 [กระดูก
หัว 1] กระดูกกระโหลกศีรษะ 9 กระดูกทั้งหมดนั่นแหละ มีสีขาว.